afstudeerproject

Een podium voor de vervlogen zin.

Tekst in onze openbare ruimte die niet het doel heeft te overtuigen, verleiden of te informeren is zeldzaam. In mijn onderzoek richtte ik me op de onbewuste taal. De taal die niet per hedendaagse communicatie werd gedeeld en niet online vereeuwigd werd, ongeacht de boodschap en relevantie ervan. De zinnen die geen like kregen, maar wel leuk wáren.

Ik hoorde de zinnen op straat, waar ze vervlogen waren als ik ze niet opgevangen had en gaf ze een podium in de openbare ruimte, op openbare grids. Ik gebruikte alledaagse materialen als sinaasappels om ‘het gewone’ in te zetten om iets ‘ongewoons’ te verwezenlijken.

Zo had de straatpoëzie een langer leven én een publiek; een publiek dat live de duim opstak en interactie met elkaar aanging. De lettertypes die ontstonden zette ik om in digitale lettertypes die echt toepasbaar waren. Meer daar over zie je bij gridtypografie.